Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

Χωρίς πολλά σχόλια

ΠΗΓΗ: http://nekatomata.blogspot.com/2013/07/blog-post_15.html


Έσιει κάτι φορές, κάτι περιστάσεις που δεννεν ανάγκη να λαλείς πολλά πράματα, ούτε να γράφεις μεγάλα κείμενα γιατί κάποιοι άλλοι κάπου, κάποτε, κάτι εγράψαν τόσο περιγραφικά τζαι αναλυτικά που μόνο να το θκιεβάσεις εν εντάξει... χωρίς κανένα σχόλιο.

Τέθκια κείμενα όπως το πουπάνω που το έπιασα που τα Νεκατώματα, πρέπει να ενι της κατηγορίας "χωρίς σχόλια" γιατί τα λαλεί ούλλα... ανεξαρτήτως πρωταγωνιστών γιατί για λλόους τους είπαμε πολλά, είπεν τζαι η ιστορία. Ειδικά τούντες μέρες του Αυγούστου, τζαι τες προηγούμενες του Ιούλη...

Απλά θκιεβάζοντας το πουπάνω κείμενο της φωτογραφίας, τα σχόλια στη συνείδηση του καθενού που εμάς νομίζω ότι ενι μπορούν παρά να γυρίζουν γυρόν πογυρόν που το μεγάλο ζήτημα "πόσο στραοί, φανατισμένοι τζαι αμπάλατοι ήταν κάποιοι", ή γυρόν που το "μα δεν εκαταλάβαν τίποτε σιόρ".

Τζαι όμως τελικά...

Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

Οι ακαδημαϊκοί μας τζαι οι κάθε "Θεμιστοκλέους" μας

Μετά τες μαύρες επετείους του Ιούλη, οι οποίες δυστυχώς συνεχίζουνται ιστορικά τζαι τον Αύγουστο, εγίναν πολλά. Στην οικονομία, στο Κυπριακό, ακόμα τζαι οι Τουρκοκύπριοι εκάμαν εκλογές χωρίς βεβαίως να απασχολεί τζαι πολλούς στην ελληνόφωνη κοινότητα της "μεγαλονήσου".

Ένα θέμα το οποίο έκαμε πολλά δυναμικά την εμφάνισή του, τζαι μάλλον πρέπει να ετοιμαζούμαστε να μας απασχολεί τα επόμενα χρόνια, είναι το θέμα της παιδείας τζαι ειδικά των Πανεπιστημίων μας ή καλλύττερα του Πανεπιστημίου μας... έτσι όπως εκατάληξε στο τέλος η κουβέντα. Μέσα που τούτη τη δυναμική εμφάνιση του ζητήματος έχουμε τζαι αρνητικά, τζαι θετικά όπως σε κάθε περίπτωση. Σημαντικό ως τζαι τραγικό φυσικά ήταν τζαι το σύνθημα-πρόγραμμα-στόχος του Κενεβέζου για τη νέα χρονιά... με ταχύτητα φωτός ο άθρωπος έστρεψε μας τουλάχιστον 60 χρόνια πίσω τζαι δεν εβρέθην ένας φιλελεύθερος σιόρ να πει κάτι... αλλά δαμέ να μου πείτε - τζαι θα έσιετε τζαι δίκαιο - ο δρουσιώτης επήε προεδρικό τζαι εσύ γυρέφκεις κριτική που φιλελεύθερη σκοπιά. Αλλά το θέμα μας δεν είναι τούτο. Το θέμα μας είναι το Πανεπιστήμιο, οι ακαδημαϊκοί τζαι οι κάθε λογής-κοπής "Θεμιστοκλέους" που περιφέρουνται αναμεσά μας ελεύθεροι.

Πάντως οι ακαδημαϊκοί ήταν τζείνοι που εμφανιστήκαν πιο έντονα που κάθε άλλη φορά! Μάλιστα... η κυπριακή κοινωνία μετά που πάρα πολλά χρόνια εκατάλαβε ή τουλάχιστον επροσπάθησε να συνειδητοποιήσει ότι μεσ' τούτον τόπο έσιει τζαι ακαδημαϊκούς! Άρα το πρώτο μας θέμα είναι τούτο. Το ότι δηλαδή, έστω τζαι για το λόγο που έγινε - αρχικά τα ριάλια - οι ακαδημαϊκοί επιτέλους επήραν θέση δημόσια, εγράψαν, εξαναγράψαν τζαι εκφραστήκαν με τον τρόπο τους. Πρέπει να θέλουμε τη δημόσια παρέμβαση των ακαδημαϊκών, πρέπει να την απαιτούμαι. Τζαι μιας τζαι εμφανιστήκαν, νομίζω ότι τωρά εβάλαν κάποια πλαίσια στα δικά τους μέτρα τζαι αν ξαναεξαφανιστούν μέρος της κοινωνίας θα τους κράξει - τζαι θα έσιει δίκαιο - γιατί θα αποδειχτεί ότι το εκάμαν μόνο για τα ριάλλια. Εγώ στο παρόν στάδιο θέλω να πιστέφκω ότι είναι μια καλή αρχή - με καθυστέρηση χρόνων έστω - που πρέπει να συνεχιστεί.

Τωρά όμως να πάμε στα δύσκολα της υπόθεσης των Πανεπιστημίων τζαι της σχέσης που έχουν με την πολιτική πραγματικότητα τούτου του τόπου, δηλαδή στα θετικά τζαι τα αρνητικά της αντιπαράθεσης των ημερών για την παιδεία. Πραγματικά πιστέφκω ότι μια που τες πιο τραγικές φιγούρες της αντιπαράθεσης δεν ήταν ο Θεμιστοκλέους του Συναγερμού (γνωστό ύφος τζαι περιεχόμενο που δεν αξίζει να ασχοληθείς). Μια που τες πιο τραγικές φιγούρες αν όϊ η πιο τραγική ήταν τζαι εξακολουθεί να ένει ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, ο Χριστοφίδης. Ο άνθρωπος από ότι εκατάλαβα έφκαλε "το πουμέσα του" ούλλον πέρκι φκει ο Αναστασιάδης. Τόσα χρόνια εμάσιετουν όπως τον πελλόν, μέχρι τζαι με τον Αρχιεπίσκοπο εσυμμάχησε σε μια σχέση καταρχήν πολιτικής οικονομίας για να διασφαλίσει ότι ήταν να αλλάξει η κυβέρνηση. Το τι εκάμαν ορισμένοι που τούτους του Πανεπιστημίου με επικεφαλής το Πρύτανη για τον Αναστασιάδη είναι να σηκώνεται η τρίχα σου... αλλά κατά τα άλλα άμα νεκατωθούν κόμματα μεστο Πανεπιστήμιο αθθυμούνται την αυτονομία τους. Τελοσπάντων... ο Πρύτανης πρέπει να εχάρηκε πολλά για τον Αναστασιάδη το Φεβράρη, ακόμα τζαι το Μάρτη μετά τη γνωστή τούμπα, πάλε πρέπει να τον εστήριξε... ούτως ή άλλως εφώναζε πριν που τον Αναστασιάδη να έρτει η Τρόϊκα.

Όμως η χαρά του κάπου ετέλειωσε ή τουλάχιστον εμετριάστηκε διότι πρέπει στη βάση της αντιπαράθεσης των ημερών, τελικά να έφερε ο φούρνος την πυράν! Από ότι θα εκατάλαβε τζαι ο ίδιος (έχω αισιοδοξία ότι μπορεί να εκατάλαβε) οι ηγέτες της υπόθεσης με τα σταυρώματα των κονδυλίων, δηλαδή η κυβερνητική συνεργασία, είναι τζείνοι που ποττέ δεν εθέλαν να έσιει η Κύπρος Πανεπιστήμιο. Καλημέρα κ. Πρύτανη... στην κυβέρνηση τωρά βρίσκουνται αντιλήψεις που ποττέ δεν εχωνέψαν ότι η Κύπρος, όπως κάθε ανεξάρτητο (ή "ανεξάρτητο") κράτος που σέβεται τον εαυτό του έπρεπε να έσιει δικό του Πανεπιστήμιο τζαι μάλιστα ΔΗΜΟΣΙΟ. Τζαι αν ήταν να έσιει τελικά Πανεπιστήμιο, τούτη η ίδια αντίληψη έθελε να το έσιει μόνο "δικό της" όπως ούλλα τα άλλα δηλαδή.

Τούτο για κάποιος μπορεί να αποτελεί ένα δίπολο αντίφασης φαινομενικά που σπάζει κόκκαλα, όμως νομίζω ότι έννεν αντίφαση τζαι θα προσπαθήσω να εξηγηθώ:

Το Πανεπιστήμιο που δεν εθέλαν:
Ο Συναγερμός τζαι το ΔΗΚΟ ή τουλάχιστον μια πολλά μεγάλη μερίδα τούτης της Δεξιάς δεν έθελε Πανεπιστήμιο. Τι να πρωτοθυμηθεί το πλάσμα... Την ιστορία με τη σημαία; Αν είναι ποττέ δυνατόν, να συζητούμε ήντα σημαία ήταν να έσιει το κρατικό πανεπιστήμιο... Της Ομόνοιας οξά του ΑΠΟΕΛ, οξά της Ελλάδας;! Προσπερνούμε... Τα ρεζιλίκια του νυν Προέδρου μας όταν ήταν στην επιτροπή παιδείας της βουλής με το αξεπέραστο κούνημα του δαχτύλου του; Την επιμονή ορισμένων ότι έπρεπε σιου τζαι καλά να μείνει μέσα η εκκλησιά που υπήρχε που τον τζαιρό του παιδαγωγικού; Την εκκλησιά γενικά που ακόμα ως τα σήμερα ανταλλάσσει με τον Πρύτανη επιχειρηματικές ιδέες τζαι επιμένει σε θεολογική σχολή; Το τμήμα της τουρκολογίας που εθέλαν να το κλείσουν αφού εγελάσαν τους τζαι άννοιξε; Τον Οζντεμίρ τζαι το Νιαζί που αλλο λλίο να τους ήταν να τους λιτσάρουν; Τη ΣΕΚ που έκαμνε μέχρι τζαι διακηρύξεις ότι εννα τουρτζέψουν τα κοπελλούθκια μας;

Έσιει τζαι παρακατω... Να ξιάσουμε το τμήμα της ιστορίας που δεν έμεινε εθνικίσταρος που να μεν τον συνάξει να μαθαίνει την "ιστορία" εις τα παιθκιά μας; Να δω αριστερή μούγια να μπαίνει μεστο Ιστορικό του Πανεπιστημίου Κύπρου, σημαίνει ότι άλλαξε ο κόσμος ούλλος!

Λοιπον... αφού επεράσαμε που τούτα ούλλα (τζαι άλλα που θα γραφτούν άλλην ώρα) τελικά το Πανεπιστήμιο έγινε τζαι κάποιοι της αστικής κοινωνίας έπρεπε να το χωνέψουν ως ένα ακόμα βήμα "απογαλακτισμού" που το εθνικό κέντρο. Μετά που λλία χρόνια επεράσαμε στο δεύτερο στάδιο που εφαίνετουν σε τζείνα που έγραψα πιο πάνω ότι μπορεί να εν αντίφαση... Επεράσαμε στο στάδιο του Πανεπιστημίου που εθέλαν...!

Το Πανεπιστήμιο που εθέλαν:
Μετά που λλίο τζαιρό ερέξαν το στα σιέρκα τους οι κάθε λογής "κατεστημένοι"... τζαι πιον η υπόθεση ήταν νάκουρην πιο εύκολη. Το πιο χαρακτηριστικό που ούλλα σε τούτον το νέο στάδιο του πανεπιστημίου "που εθέλαν" είναι οι γελιότητες του τμήματος οικονομικών τζαι διοίκησης τζαι οι συν αυτώ... Δηλαδή η σχολή "γουοναμπι σχολή σικάγου", αλλά σε κυπριακή τζαι μάλιστα χειρίστου είδους έκδοση. Η "γουοναμπί σχολή σικάγου" που λαλείτε έφτυσε γαίμαν να μας αποδείξει τόσα χρόνια τι καλές εν οι τράπεζες, πόσο καλλύττερα θα ήταν τα πράματα αν το κάθε τμήμα είσιε τζαι που μια εταιρεία χορηγό, πόσο εξεληγμένοι θα είμαστεν αν επιερώναν δίδακτρα οι φοιτητές... τζαι δώστου. Λαμπερό παράδειγμα ο πρωην Πρύτανης, ο Ζένιος, ο οποίος όμως σίουρα είναι πολλά πιο έξυπνος τζαι σοβαρός νεοφιλελεύθερος παρά τούτον που έχουμε τωρά! Τούτοι οι κύκλοι, μαζί με άλλα τμήματα τζαι αντιλήψεις φυσικά, επίσης αρκέψαν την αντεπίθεση μετά το Μαρί στο βωμό του Νίκαρου. Αλλα εντομεταξύ δημόσια, μόνο οι πιο ακραίοι εφκαίναν για να μας πείσουν ότι η Τρόϊκα είναι ένα κύμμα εκπολιτισμού εμάς των βαρβάρων τζαι όϊ μόνο έπρεπε να έρτει πιο γλήορα, αλλά έπρεπε να παμε τζαι για προϋπάντηση στο αεροδρόμιο...!

Μάλιστα... τωρά όμως που εκάμαν το Πανεπιστήμιο "που εθέλαν", οι ακαδημαϊκοί εβρεθήκαν μεσ'τα θκιό στενά. Είπαμε όϊ ούλλοι οι ακαδημαϊκοί...

Εβρεθήκαν μεσ' τα θκιο στενά διότι αρκέψαν - θέλω να πιστέφκω - να καταλαβαίνουν ότι τελικά τζείνοι που εθέλαν να σταυρώσουν τα κονδύλια εν οι ίδιοι με τζείνους που πρώτα δεν εθέλαν το Πανεπιστήμιο τζαι μετά εθέλαν το μόνο δικό τους! Άρα κοπέλια το στάυρωμα των κονδυλίων ή η προσπάθεια να σταυρωθούν, η υπόθεση μετ αεπιδόματα των ακαδημαϊκών (όντως κάποια πολλά ψηλά τζαι παράλογα), το θράσος του Θεμιστοκλέους "αλα Κουλία" τζαι άλλα συμβάντα των τελευταίων ημερών δεν είναι μόνο "επιβολές" της Τρόϊκα... είναι τζαι μια κουβέντα "τράβα με τζιας κλαίω" διότι ακριβώς πολλοί που τους σημερινούς πρωταγωνιστές δεν εθέλαν τούντο ίδρυμα.

Η λύση για τους ακαδημαϊκούς έννεν να σύρνουν ούλλα τα κόμματα μεστην ίδια σακκούλλα. Η απαίτηση που έχουμε που τζείνους, που υποτίθεται ξέρουν τζαι θκιο πράματα παραπάνω που μας, ένι να παρεμβαίνουν στην κοινωνία με τρόπο που να της αννοίουν τα μάθκια τζαι όϊ να απολυτοποιούν τα πάντα τζαι να μας στραώνουν παραπάνω!

Αφού εκάμαν το καλό οι ακαδημαϊκοί μας - καλό που θέλουμε να συνεχιστεί σε άλλα εκτός ριαλλιών θέματα - να το κάμνουν ολοκληρωμένα. Να λαλούν καθαρά ποιοι κόφκουν ή ποιοι θέλουν να κόφκουν λεφτά που το Πανεπιστήμιο (έρευνα, παιδεία κλπ) τζαι να αποφασίσουν αν θέλουν να έχουν συμμάχους μεστην κοινωνία... τζαι αν θέλουν να έχουν συμμάχους απεναντι σε κάθε είδους κατεστημένο, πρέπει επίσης να καταλάβουν ότι πρέπει να μιλούν τζαι με κάποια τουλάχιστον κόμματα τζαι οργανώσεις... γιατί τούτο το "σύρνω το ούλλα μεσ' την ίδια σακούλλα επειδή έγραψα τζαι τρία βιβλία" οδηγεί μόνο σε κυριαρχία κάτι τύπων όπως το ΕΛΑΜ τζαι οι εκκλησιές.

Να γράφουν οι ακαδημαϊκοί, να γράφουν καλά τζαι πολλά, αλλά να τα λαλούν ούλλα...τζαι θα είμαστε μαζί τους!

Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Ο Ριζότος, τα Ταμπού τους τζαι τα Καθήκοντα μας

Μέρες που ένι εθθα ήθελα πάλε να αρκέψω με τα επετειακά για το πραξικόπημα, την εισβολή με τον κλασσικό τρόπο του "δεν ξεχνώ". Νομίζω ότι τούντο "δεν ξεχνώ" με τον τρόπο που έτυχε χειρισμού, αλλά τζαι με το περιεχόμενο που του εδόθηκε τελικά σαν να τζαι έγινε μια που τες αιτίες για να ξιάσουμε που τα καλά... Πρέπει να πούμε νέα πράματα, έστω τζαι ενοχλητικά, αν πρόκειται να φτάσουμε σε τζείνο που λαλούσαν τζαι οι πρωτινοί "κάθαρση". Δηλαδή στη συγκεκριμένη δική μας περίπτωση (τζαι) λύση του Κυπριακού.

Πριν λλίο τζαιρό ο Νίκος ο Αναστασιάδης έδωκε συνέντευξη σε μια τούρτζικην εφημερίδα, τη Μιλλιγιέτ. Είπε πολλά τζαι διάφορα... Μεταξύ άλλων αποκάλυψε τζαι την ιστορία με το παπά του τον Χρύσανθο που είσιε το παρατσούκλι "Ριζότος": Ο Ριζότος ήταν αστυνομικός (παρεπιπτώντος ήταν τζαι εοκαβητατζής) τζαι εδέκτηκε τηλεφώνημα που ένα Τουρκόφωνο Κυπραίο τον Ιμπραχήμ (μεσ τες ημέρες της εισβολής) που του εκατάγγελλε κάτι άλλους εοκατζηες που εκατεβήκαν στο χωρκό στη Συλλήκου τζαι εθέλαν να "καθαρίσουν" τους εναπομίναντες Τουρκόφωνους. Ο Ριζότος επήε τζαι έθκιωξε τους Ελληνόφωνους πιστολέρο τζαι μάλιστα είπε τους "να μεν ιτζίσουν Τούρκου γιατί θα τους καταστρέψει". Εσυμπλήρωσε μάλιστα ότι ο Ριζότος έκαμε το "καλό" γιατί ήταν αναγιωτός του Ιμπραχήμ τζαι της οικογένειας του πολλά χρόνια. Ο Ιμπραχήμ δηλαδή ήταν κάτι σαν τον παπά του Ριζότου που έμεινε ορφανός.

Ως δαμέ ούλλα καλά... ας πούμε δηλαδή... εκτός που το ότι η ιστορία περιστρέφεται γυρώ που έναν εοκαβητατζή. Τέλοσπαντων, νομίζω ότι η ιστορία που εδιηγήθηκε ο Νίκος στην εφημερίδα έσιει πολλαπλόν ενδιαφέρον τζαι σημασία... είπαμε έθθα σταθώ στα κλασσικά του πραξικοπήματος, εισβολής, "δεν ξεχνώ".

Ένα πρώτο στοιχείο που με έκαμε να σκεφτώ η ιστορία που είπε ο Νίκος ο Αναστασιάδης, είναι το ότι εμίλαν σε μια τούρτζικη εφημερίδα τζαι ήθελε να δώκει τζαι ένα μήνυμα ήπιο, ειρηνικό ας πούμε. Ήθελε να απευθυνθεί σε μια κοινωνία που καλά καλά δεν ηξέρει με ένα μήνυμα συμπάθειας. Κατανοητή η προσπάθεια, άλλωστε θα αρκέψει τζαι τες συνομιλίες σε λλίο τζαιρό τζαι έννα πρέπει να σάσει λλίο το προφίλ (το προφίλ για τον Πρόεδρο παίζει πολλά μεγάλο ρόλο από ότι εκαταλάβαμε). Ωραία... προσπερνούμεν...

Τα σημαντικά νομίζω τωρά αρκέφκουν. Το ίδιο μήνυμα μετριπάθειας τζαι ειρήνης θα εμπόρεν να το διά τζαι σε ελληνικές ή τζαι σε ελληνοκυπριακές εφημερίδες. Έτσι θα ήταν τζαι σωστός με την ιστορία. Άλλα λαλούμε ποτζεί να μεν ακούσουν οι ποδά; Αφελέστατον... καμιά γλώσσα πλέον στα ΜΜΕ - όση λογοκρισία τζαι να κάμνουν - δεν μπορεί να εμποδιστεί να φτάσει σε άλλη κοινότητα ή λαό. Το μήνυμα του δηλαδή θα ήταν ειλικρινές αν είσιε τζαι συνέχεια τζαι συνέπεια. Όϊ να φορεί τες φουστανέλλες άμα μιλά σε Ελληνόφωνους, τζαι να το παίζει επαναπροσέγγιση τζαι συμφιλίωση άμα μιλά σε άλλους.

Το δέφτερο σημείο είναι το ότι χωρίς καν να το συνειδητοποιήσει επαραδέκτηκε πολλά σημαντικά πράματα για την παράταξη του. Λαλώ "χωρίς να το συνειδητοποιήσει" γιατί πάλε εκαλύψαν τον τα ΜΜΕ, δεν εδώκαν διάσταση στην ιστορία του Ριζότου τζαι μόνο κάτι γνωστοί ακροδεξιοί εξυππαστήκαν, κάτι τύποι που απορώ πως μπορούν να ζιούν με τες αντιφάσεις τους αφού εψηφίσαν τον θέμας. Αν είσιε κανονική κάλυψη που ΜΜΕ το περιστατικό του Ριζότου, θα είσει τζαι πολλή γέλιο με κάτι Κουλίες κάθε είδους. Το σημείο τούτο θα το αναπτύξω όμως πιο κατω. Συνεχίζουμε... Επαραδέκτηκε ο Πρόεδρος ότι η παράταξη που εκπροσωπεί έσιει τζαι ένα παρελθόν "εμφυλιακής" δράσης. Ήταν πάντα γνωστό ότι ακόμα τζαι οι "πολιτισμένοι" Ελληνόφωνοι "εκαθαρίσαν" βάρβαρους σε τούντον τόπο, αλλά εκτός που την Αριστερά, κανένας δεν το εμαρτυρούσε. Ούτε αμα φκαίνουν κόκκαλα Τουρκόφωνων Κυπραίων που μεστα πηγάθκια λόγω ερευνών Διερευνητικής (Αγνοουμένων όμως, όϊ που τες άλλες) οι κυρίαρχοι της εθνικοφροσύνης δε συγκινούνται, αλλά ούτε τζαι οι φερόμενοι ως φιλελεύθεροι αννίουν το στοματούι τους εκτός λαμπρών περιπτώσεων. Εκατάντησεν να ανακαλύφκουνται οστά που τη δεκαετία του 1960 τζαι να το αντιμετωπίζουν ορισμένοι με τέθκια λογοκρισία παντές τζαι εν για φαντάσματα που μιλούμε τζαι όϊ για πλάσματα. Τελοσπάντων όμως, κρατούμε το σημαντικό... ο ηγέτης της Δεξιάς επαραδέκτηκε εγκλήματα με ιστορική συνέχεια - αφελείς μπορεί να πιστέφκουν ακόμα ότι το περιστατικό Ριζότου ήταν μόνο ένα τζαι μόνο το 74 - τζαι καλά κάμνει να τα λαλεί τζαι σε άλλα ακροατήρια.

Το σημείο που εδιάκοψα πιο πάνω, ακριβώς έσιει να κάμει με την παράνοια που ζιούμε μες τούντον τόπο τζαι που σχετίζεται με το ότι δε θωρούμε τι λαλέι κάποιος ή που τζαι πότε το λαλεί, αλλά θωρούμεν μόνο ποιος το λαλεί. Ωραία... το ποιος λαλεί κάτι πάντα έσιει τη δική του σημασία, αλλά θα μείνουμε στην επιφάνεια αν δε δούμε τζαι τι λαλεί ο καθένας. Αν για παράδειγμα ελάλεν ο Χριστόφιας την ιστορία ενός Ριζότου (που δε θα ήταν πραξικοπηματίας) θα εγίνετου δαμέσα της μουρλής. Ήταν να αποτελεί θέμα "εθνικής προδοσίας" ένηξερω για πόσο τζαιρό, ήταν να φκαίνει ο Νίκος, ο Κάρογιαν, ο Ομήρου τζαι σαν έτοιμοι από καιρό θα εκαλούσαν εκτός από απολογία τζαι την ετοιμασία των υποβρυχίων μας, των αεροπλανοφόρων μας τζαι ότι άλλο διαθέτει η ένδοξη εθνική φρουρά του Γιωρκάτζη για εισβολή στην Άγκυρα... με σοβαρές μάλιστα πιθανότητες "να ρίξομεν και τα 75 εκατομμύρια Τούρκων εις την θάλασσαν"!!! Έννεν; Οϊ πρέπει να το παραδεχτούμε... έτσι παναϊριν είσιε να γινεί. Να θυμηθούμεν τι έγινε δαμέσα όταν "ετόλμησεν" ο Χριστόφιας να πει ακόμα κάτι αυτονόητο όπως τούτον που είπε ο Αναστασιάδης... ότι η Χούντα το 74 έκαμε εισβολή στην Κύπρο. Τι έκαμε δηλαδή; Φιλοφρονητική επίσκεψη; Όμως επειδή την ιστορία του Ριζότου στη Μιλλιγιέτ είπε την ένας "εθνικά ορθός" πολιτικός άντρας κάπιοι εκατάπιαν τη γλώσσα τους για το αυτονόητο που ποττέ δε θα επαραδέχουνταν... ότι έσιει ακόμα Ελληνόφωνους που κυκλοφορούν με ξημαρισμένα σιέρκα... στην καλλύττερη των περιπτώσεων.

Αλλά έσιε ακόμα ένα σημείο που αξίζει να το σχολιάσω διότι σκέφτουμε το τζαιρό... Είναι το ύφος της ιστορίας του Ριζότου. Ολίγον πατερναλισμός χειρίστου είδους. Όντως μπορεί να εγλύτωσεν τους Τουρκόφωνους Κυπραίους... όμως με μου πείτε ότι το έκαμε τζαι εκ πεποιθήσεως! Απλά νομίζω ότι ένοιωθε (τζαι δυστυχώς ήταν) ο δυνατός της υπόθεσης. Στέλεχος πραξικοπήματος, οπλισμένος, ιδεολογικά κυρίαρχος τζαι με την "ανθρώπινη" πτυχή ενός ορφανού: Τι καλλύττερος συνδυασμός μπορεί να υπάρχει; Αναλαμβάνει την προστασία ενός "χωραφκιού του". Αναλαμβάνει να γίνει ο "πατέρας" του "πατέρα" του που τον ανάγιωννε τόσα χρόνια. Αναλαμβάνει όϊ μόνο να κάμει ένα ανθρώπινο χρέος, αλλά να επιβάλει τζαι λλίο την εοκαβήτικη πατριαρχία: Εγώ είμαι τζαι τωρά κάμνω ότι θέλω... στην προκειμένη αν η εξουσία μου για να αποδειχτεί χρειάζεται τζαι τη σωτηρία κάποιων βαρβάρων που κάποια χρόνια πριν εσύρναμεν τους μεσ' το λάκκο, θα γίνει ακόμα τζαι τούτη... φτάνει να αποδειχτεί ποιος είναι εξουσία στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Που τούτα ούλλα όμως εγώ συνεχίζω να κρατώ την ιστορική παραδοχή. Για όποιους λόγους τζαι να έγινε, όποια προβολή ή λογοκρισία τζαι να είσιεν η ουσία νομίζω εκαταγράφηκε. Έτσι εμείς μπορούμε τωρά να πάρουμε τζαι την ιστορική μας διήγηση ένα βήμα πάρακατω. Να μιλούμε δηλαδή για τα ταμπού που μας επέβαλε η συντήρηση του κατεστημένου. Ειδικά αμα θωρώ τες αντιδράσεις για την ιστορία του Ριζότου που κάποιους περιθωριακούς, επιβεβαιώνω ότι πρέπει να σταθούμε στην ουσία, να τη συνεχίσουμε όσοι μπορούμε (διότι ο Αναστασιάδης δε θα ξαναπεί τέθκιο περιστατικό σε ελληνόφωνο κοινό) τζαι να πάμε σε πιο βαθκιά νερά.

Για το τέλος, παραθέτω δαμε ένα μιτσή παράδειγμα αντιδράσεων που προκαλεί το γέλωτα τζαι αφήνω το ασχολίαστο.
 

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Εισαγωγικά για το κυπριακό γαδούριν

Το Γαδούριν εν χτηνό του τόπου μας έννεν; Τζαι μάλιστα που τα πιο συμπαθητικά, με υπομονή τζαι πείσμα, πάντα γνήσια... Ότι δουλειά τους βάλεις κάμνουν την εκτός αν πεισμώσουν. Με λλία λόγια όπως θα έπρεπε να είμαστεν ούλλοι μας. Να αγαπούμεν τον τόπο μας, τζαι να δουλέφκουμεν για λλόου του. Εκτός που τούτα, το γαδούρούϊν έσιει τζαι την ιδιαιτερότητα ότι κατά βάθος συμβολίζει τζαι την ενότητα τουντου τόπου. Ρωμιοί τζαι Τούρτζοι, λίον ύστερα Ελληνοκύπριοι τζαι Τουρκοκύπριοι έχουν σχεδόν την ίδια αδυναμία στο γαδούριν μας... όσοι την έχουν τουλάχιστον. Είναι που τα στοιχεία που μας αθθυμίζουν ότι τουντον τόπο έπρεπε τζαι πρέπει να τον μοιραστούμεν ούλλοι μας.

Αλλά έσιει τζαι ακόμα κάτι... Το γαδούριν κάποτε συμβολίζει τζαι την αγωνία του Κυπραίου - ελληνόφωνου, τουρκόφωνου - να μείνει με αξιοπρέπεια μεσ' τούντο τόπο. Η φωτογραφία που θωρείται στο προφίλ γράφει ότι "δεν πρέπει να επιτρέψουμε να εξαφανιστεί τζαι ο τελευταίος Κυπραίος". Ήταν στες μεγάλες κινητοποιήσεις των Τουρκοκυπρίων το 2011 τζαι έκαμε μου εντύπωση πόσο δημιουργική τζαι διεκδικητική μπορεί να ένη μια μορφή όπως το κυπριακό γαουρούδιν.

Για αυτό λοιπόν εθκιάλεξα το μπλόγκ να είναι "σαν το γαδούριν" τζαι μάλιστα με τη κοινή μας φράση με τους Τουρκοκύπριους... εσιέκκιπι. Όι εννοείται ως ξιτιμασιά, αλλά ως μια ακόμα δημιουργική έκφραση ενάντια στα πολλά κυρίαρχα πλαίσια που μας καταπιέζουν. Είτε τούτα είναι η εθνικοφροσύνη, είτε είναι τα ΜΜΕ, είτε είναι τα ταμπού της κοινωνίας, είτε είναι η Εκκλησιά. Τούτα ούλλα δηλαδή που κάμνουν τη δημοκρατία σε τούντον τόπο να είναι τελικά μια "ελεγχόμενη υπόθεση" στην καλλύττερη περίπτωση...

Δηλαδή το μπλόγκ αν τα καταφέρει θέλει να γίνει ακόμα μια φωνή που τες πολλές που υπάρχουν, αλλά που ακόμα ενι η μειοψηφία, ενάντια σε τούντα κακά... με σάτυρα, με αστεία, αλλά τζαι με πολλά σοβαρά "μη ανεκτά" κείμενα για την ιστορία τουτου του τόπου.