Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Εισαγωγικά για το κυπριακό γαδούριν

Το Γαδούριν εν χτηνό του τόπου μας έννεν; Τζαι μάλιστα που τα πιο συμπαθητικά, με υπομονή τζαι πείσμα, πάντα γνήσια... Ότι δουλειά τους βάλεις κάμνουν την εκτός αν πεισμώσουν. Με λλία λόγια όπως θα έπρεπε να είμαστεν ούλλοι μας. Να αγαπούμεν τον τόπο μας, τζαι να δουλέφκουμεν για λλόου του. Εκτός που τούτα, το γαδούρούϊν έσιει τζαι την ιδιαιτερότητα ότι κατά βάθος συμβολίζει τζαι την ενότητα τουντου τόπου. Ρωμιοί τζαι Τούρτζοι, λίον ύστερα Ελληνοκύπριοι τζαι Τουρκοκύπριοι έχουν σχεδόν την ίδια αδυναμία στο γαδούριν μας... όσοι την έχουν τουλάχιστον. Είναι που τα στοιχεία που μας αθθυμίζουν ότι τουντον τόπο έπρεπε τζαι πρέπει να τον μοιραστούμεν ούλλοι μας.

Αλλά έσιει τζαι ακόμα κάτι... Το γαδούριν κάποτε συμβολίζει τζαι την αγωνία του Κυπραίου - ελληνόφωνου, τουρκόφωνου - να μείνει με αξιοπρέπεια μεσ' τούντο τόπο. Η φωτογραφία που θωρείται στο προφίλ γράφει ότι "δεν πρέπει να επιτρέψουμε να εξαφανιστεί τζαι ο τελευταίος Κυπραίος". Ήταν στες μεγάλες κινητοποιήσεις των Τουρκοκυπρίων το 2011 τζαι έκαμε μου εντύπωση πόσο δημιουργική τζαι διεκδικητική μπορεί να ένη μια μορφή όπως το κυπριακό γαουρούδιν.

Για αυτό λοιπόν εθκιάλεξα το μπλόγκ να είναι "σαν το γαδούριν" τζαι μάλιστα με τη κοινή μας φράση με τους Τουρκοκύπριους... εσιέκκιπι. Όι εννοείται ως ξιτιμασιά, αλλά ως μια ακόμα δημιουργική έκφραση ενάντια στα πολλά κυρίαρχα πλαίσια που μας καταπιέζουν. Είτε τούτα είναι η εθνικοφροσύνη, είτε είναι τα ΜΜΕ, είτε είναι τα ταμπού της κοινωνίας, είτε είναι η Εκκλησιά. Τούτα ούλλα δηλαδή που κάμνουν τη δημοκρατία σε τούντον τόπο να είναι τελικά μια "ελεγχόμενη υπόθεση" στην καλλύττερη περίπτωση...

Δηλαδή το μπλόγκ αν τα καταφέρει θέλει να γίνει ακόμα μια φωνή που τες πολλές που υπάρχουν, αλλά που ακόμα ενι η μειοψηφία, ενάντια σε τούντα κακά... με σάτυρα, με αστεία, αλλά τζαι με πολλά σοβαρά "μη ανεκτά" κείμενα για την ιστορία τουτου του τόπου.

2 σχόλια: